Aile Gençlerin Hala Tek Sığınağı, Dayağa Rağmen...

ARI Hareketi’nin detayları yukarıda verilen “Kadına Yönelik Şiddet Araştırması” bu konularda kafa yoranlar için zengin bir veri desteği sundu. Araştırmanın ülkemizde kadına verilen önemi(!) gösteren sayısız bulgusunun yanısıra, kadın-erkek farketmeden ne kadar şiddetle içice olduğumuzu gösteren rakamları dikkate alınmalı.

Araştırmaya katılanların yüzde 75’i sayılan şiddet türlerinden en az bir tanesiyle yüzyüze kalmış. En yaygın şiddet türü yüzde 65 ile “kötü söz işitmek” iken, fiziksel şiddet görenlerin oranı yüzde 40. Şiddetin kaynağına gelince, şiddet görenlerin yüzde 70’i için şiddetin başlıca kaynağı aile içinde, genel olarak da baba ya da anne.

Geçen yıl yapılan bir başka araştırma da gençlerin sadece yüzde 7’sinin “insanların çoğuna güvenilebileceği” görüşüne sahip olduğunu göstermişti. En fazla güvenilenler ise aile (yüzde 90), arkadaşlar (yüzde 70) ve öğretmenlerdi (yüzde 40). Her ne kadar iki araştırmanın hedef kitlesi birebir aynı olmasa da, gençlerin bir kısmının şiddet görse dahi ailesine ve arkadaşlarına güvenmeye devam ettiğini söyleyebiliriz.

Gençlerin büyük çoğunluğunun “kolay kolay iş bulamayacağı” görüşünde olduğu ve iş bulmak için gereken en önemli unsurların “geniş bir çevre” ve “yüksek yerlerdeki tanıdıklar” olarak sayıldığı da aynı araştırmanın bulguları arasında. Her dört gençten üçünün “gençlerin görüşü dikkate alınmıyor” diye düşündüğü ve bunun başlıca sorumlusunun da devlet (yüzde 51), aile (22) ve eğitim (yüzde 21) olarak gördüğü gerçeği de resimi tamamlıyor.

Ailesinde şiddet görmesine ve görüşü dikkate alınmamasına karşın, yaşam yarışında güvenecek tek dal olarak ailesinden başka sermayesi olmayan gençlerin gelecekte nasıl bir ülkeye imza atacakları hepimiz için merak konusu olmalı.